Intervju med Erling Stadheim - Strilatun 27.02.2025
Bilete: Gamlekara med Erling Stadheim
Musikk frå eit postkort
Frodig, vakkert, fruktbart. Inntrykket av bygda Vik i Sogn treffer deg som eit nasjonalromantisk måleri av finaste sort. Men noko av det som gror i dette samfunnet, får du ikkje auge på med det same. Som musikkmiljøet, til dømes.
Det svingar i Vik. Erling Stadheim og hans “Gamlekara” spreier glede og godt humør der dei kjem. For det meste held dei seg i Midtre Sogn, altså nær heimplassen, men torsdag i vinterferien hadde dei teke den etter måten lange dagsreisa for å underhalda på Strilatun på Seim.
Orkesteret, som består ikkje berre av karar, men også eit par damer, har halde det gåande i rundt 20 år. Det er leia av 82-åringen på trompet, Erling Stadheim. Han har spelt sidan han var tenåring.
- Dette er med på å halda meg ung, seier Erling.
Han utdjupar:
- Forsking viser at du treng to ting for å halda deg ung: Musikk og idrett.
Stadheim kan førast som vitne på at dette er sant. Den gamle miststopparen og friidrettsutøvaren spring framleis sine intervall heime i Vik. Og “Gamlekara” leiar han med mild autoritet.
- Vi øver i kommunalt øvingslokale ein gong i veka. I løpet av eit år har vi kanskje 15-20 speleoppdrag, både konsertar og dans, fortel Stadheim.
Han er noko nær ein institusjon i heimbygda som mangeårig ordførar. I ein periode tidleg på åttitalet var han dessutan vararepresentant for Arbeiderpartiet til Stortinget. Før det var han lensmann.
No er han altså pensjonist og trompetist og bandleiar for eit orkester som har eit svært variert repertoar. I Strilatun fekk vi vera med til gladjazzens heimby, New Orleans, men også ein svipptur til Grand Old Opry i Nashville. Gladjazz, country og gospel gjekk rett heim hjå eit lydhøyrt publikum i Strilatun.
Tekst: Knut Langeland
